Η ίδρυση

Κατά τη διάρκεια των αιώνων, Ταϊλανδοί πολίτες συγκεντρώνονταν σε πολλά μέρη για να παρακολουθήσουν αγώνες του Muaythai. Όμως, έως το 1941, δεν υπήρχε κάποιο κεντρικό στάδιο. Οι αγώνες διεξάγονταν σε επαρχιακές εκθέσεις ναών ή σε φεστιβάλ με τους μαχητές να ταξιδεύουν συχνά εκατοντάδες μίλια για να βρουν  έναν αντίπαλο και να αγωνιστούν. Στην Μπανγκόκ το αγωνιστικό σκηνικό ήταν συνήθως κάποιο δημόσιο πάρκο, όπως επίσης χρησιμοποιούσαν και κινηματογράφους.

Το 1941, ο Στρατάρχης P. Pibulsongkram έδωσε εντολή να χτιστεί ένα στάδιο στη λεωφόρο Rajadamnern. Το κτήμα, κατά μήκος της γωνίας αυτής της περιοχής, παραδόθηκε στο γραφείο Crown Property για να χτίσει την μελλοντική αρένα του Muaythai. Οι εργασίες άρχισαν τον Μάρτιο, με εκτιμώμενο κόστος 258.900 μπατ. Λόγω του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, η κατασκευή σταμάτησε λίγο αργότερα, ενώ οι εργασίες ξανάρχισαν τον Αύγουστο του 1945.

Ο πρώτος αγώνας πραγματοποιήθηκε τη νύχτα της 23ης Δεκεμβρίου 1945.

Αν και περίεργο να το πιστέψει κανείς στις μέρες μας, το στάδιο τότε, ήταν ανοιχτό, με καθίσματα κλιμακωτά, παρόμοια με τα σημερινά, γύρω απο το ρινγκ. Τα εισιτήρια είχαν τιμές μεταξύ 70 και 300 μπατ.

Το 1951 προστέθηκε η στέγη. Οι αγώνες συνεχίστηκαν κατά τη διάρκεια της κατασκευής με τους μαχητές να εισέρχονται προσεκτικά στο ρινγκ…

Πρότυπο στάδιο

Από την αρχή καθιερώθηκε ως το πρότυπο για το Muaythai στην Ταϊλάνδη. Οι κανονισμοί που χρησιμοποιήθηκαν στα υπόλοιπα στάδια σε όλη τη χώρα, ακολουθούσαν τους κανόνες του Rajadamnern. Πολλές από τις παραδόσεις του Muaythai σώθηκαν από τον Ajarn Chua Chakshuraksha. Υπήρξε αναπόσπαστο κομμάτι του σταδίου από την αρχή έως το θάνατό του το 1982. Εξασφάλισε τους θησαυρούς των διαφόρων Wai Kru, την χρήση του Mongkhon και άλλων παραδόσεων και δεν θα παρασύρθηκε από κανέναν νεωτερισμό.

Μαχητές υψηλού επιπέδου του σταδίου μεταξύ άλλων ήταν ο Apidej Sit-Hirun, ο οποίος ήταν πρωταθλητής welterweight πριν διεκδικήσει πετυχημένα και τον τίτλο του Lumpini, ακολουθούμενος από τον Pudpardnoi Worawoot, γνωστό από το διάσημο K.O με αγκώνα εναντίον του Huasai Sittiboonlert το 1974.

Οι μαχητές που έχουν επιτύχει ένα ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο τιμούνται με χοντρές χρυσές αλυσίδες, ένα τελετουργικό μπουφάν, καθώς και με τον περιζήτητο τίτλο του Fighter of the Year.

Η Βασιλική Οικογένεια της Ταϊλάνδης έχει πολύ στενούς δεσμούς με αυτό το στάδιο. Ο H.R.H., ο Πρίγκιπας, τίμησε τον Narn-Nam Muangsarin παρουσιάζοντάς του τη ζώνη των Πρωταθλητών. Έχει επίσης προεδρεύσει με πολλούς φιλανθρωπικούς αγώνες για να συγκεντρώσει κεφάλαια για το Ίδρυμα Ananda Mahidol Muaythai. Η συμβολή του Αχαρν Τσούα στον ταϊλανδέζικο πολιτισμό αναγνωρίστηκε όταν του χορηγήθηκε Βασιλική Αποτέφρωση από τον Βασιλιά.

Το 1969, ο μεγάλος Rocky Marciano ήταν φιλοξενούμενος διαιτητής για τον αγώνα τίτλου Διεθνούς Πυγμαχίας μεταξύ Raksak Wayupuk και Saknoi Sor Kosum. Αυτό είναι μέρος μιας παράδοσης, σύμφωνα με την οποία ο τελευταίος αγώνας της νύχτας είναι πάντα ένας αγώνας διεθνούς τύπου.

Το στάδιο Rajadamnern αποτελεί το αρχικό σπίτι του Muaythai και μαζί με το στάδιο Lumpini αποτελούν τους δύο πυλώνες του Ταϊλανδέζικου Muaythai.